پيامبر و روز جزا را خواهانند با زندگى ساده او بسازند.

از اين گذشته، در چگونگى تقسيم اوقات زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله در ميان آنها نيز، با هم رقابتهائى داشتند كه: پيغمبر صلى الله عليه و آله را با آن همه گرفتارى و اشتغالات مهم، در مضيقه قرار مى‌داد،- هر چند پيامبر صلى الله عليه و آله كوشش لازم را در زمينه عدالت در ميان آنها رعايت مى‌كرد-.

ولى باز گفتگوهاى آنها ادامه داشت، آيه فوق نازل شد، و پيامبر را در تقسيم اوقاتش در ميان آنها كاملًا آزاد گذاشت.

و ضمناً، به آنها اعلام كرد: اين حكم الهى است تا هيچ گونه نگرانى و سوء برداشتى براى آنها حاصل نشود. [1]

ا 53 يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاتَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلى‌ طَعامٍ غَيْرَ ناظِرِينَ إِناهُ وَ لكِنْ إِذا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لامُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ وَ اللَّهُ لايَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِكُمْ كانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيماً ا 54 إِنْ تُبْدُوا شَيْئاً أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيماً

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! در خانه‌هاى پيامبر داخل نشويد مگر اين كه به شما براى صرف غذا اجازه داده شود (در حالى كه قبل از موعد نيائيد و) در انتظار وقت غذاننشينيد؛ اما هنگامى كه دعوت شديد داخل شويد؛ و وقتى غذا خورديد پراكنده شويد، و (بعد از صرف غذا) به بحث و صحبت ننشينيد؛ اين عمل پيامبر را ناراحت مى‌نمايد ولى از شما شرم مى‌كند (و چيزى نمى‌گويد)؛ اما خداوند از (بيان) حق، شرم ندارد، و هنگامى كه‌

[1] اقتباس از «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «بحار الانوار»، ج 22، ص 181؛ «اسباب نزول الآيات» واحدى نيشابورى، ص 240.