اين كار را مكن! چرا كه اگر نزد پسر عموى او- يعنى پيامبر- بروى، مسلماً به نفع او داورى خواهد كرد! آيه فوق نازل شد و او را سخت نكوهش كرد. [1]

ا 55 وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‌ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ‌

خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند وعده مى‌دهد كه قطعاً آنان را حكمران روى زمين خواهد كرد، همان گونه كه پيشينيان آنها خلافت‌روى زمين را بخشيد؛ و دين و آئينى را كه براى آنان پسنديده، پا بر جا و ريشه‌دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنيت و آرامش مبدل مى‌كند، آن چنان كه تنها مرامى‌پرستند و چيزى را شريك من نخواهند ساخت. و كسانى كه پس از آن كافر شوند، آنها فاسقانند.

شأن نزول:

مشكلات مسلمانان صدر اسلام‌

بسيارى از مفسران از جمله «سيوطى» در «اسباب النّزول»، «طبرسى» در «مجمع البيان»، «سيّد قطب» در «فى ظلال» و «قرطبى» در تفسير خود (با تفاوت مختصرى) در شأن نزول اين آيه چنين نقل كرده‌اند: «هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله و مسلمانان به مدينه هجرت كردند و انصار با آغوش باز آنها را پذيرا گشتند، تمامى عرب بر ضد آنها قيام كردند، و آنچنان بود كه آنها ناچار بودند اسلحه را از خود دور نكنند، شب با سلاح بخوابند و صبح با سلاح بر خيزند (و حالت آماده باش دائم داشته باشند) ادامه اين‌

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيات مورد بحث؛ «تبيان»، ج 7، ص 450؛ «قرطبى»، ج 12، ص 293؛ «نور الثقلين»، ج 3، ص 615.