شدن) هستند، با آنان قرار داد ببنديد اگر رشد و صلاح در آنان احساس مى‌كنيد و چيزى از مال خدا را كه به شما داده است به آنان بدهيد. و كنيزان خود را براى دستيابى به متاع‌ناپايدار زندگى دنيا مجبور به خودفروشى نكنيد اگر خودشان مى‌خواهند پاك بمانند! و هر كس آنها را (بر اين كار) اجبار كند، (سپس پشيمان گردد) خداوند بعد از اين اجبارآنها، آمرزنده و مهربان است. (توبه كنيد، تا خداوند شما را ببخشد)!

شأن نزول:

عفّت در دوران عزوبت‌

بعضى از مفسران در شأن نزول اين جمله گفته‌اند: «عبداللَّه بن ابى شش كنيز داشت كه آنها را مجبور به كسب درآمد برايش از طريق خودفروشى مى‌كرد! هنگامى كه حكم اسلام درباره مبارزه با اعمال منافى با عفت (در اين سوره) صادر شد، آنها به خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و از اين ماجرا شكايت كردند آيه فوق نازل شد و از اين كار نهى كرد». [1]

ا 46 لَقَدْ أَنْزَلْنا آياتٍ مُبَيِّناتٍ وَ اللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ ا 47 وَ يَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ أَطَعْنا ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ ما أُولئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ ا 48 وَ إِذا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذا فَرِيقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ ا 49 وَ إِنْ يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ ا 50 أَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتابُوا أَمْ يَخافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ رَسُولُهُ بَلْ أُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ‌

ما آيات روشنگرى نازل كرديم؛ و خدا هر كه را بخواهد به صراط مستقيم هدايت‌مى‌كند!

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «بحار الانوار»، ج 76، ص 17؛ «الميزان»، ج 15، ص 118؛ «قرطبى»، ج 12، ص 254، با اندكى تفاوت.