هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله آيه را بر او خواند، گفت: إِنْتَهَيْنا إِنْتَهَيْنا!: «از نوشيدن شراب خوددارى مى‌كنيم، خوددارى مى‌كنيم»! [1]

ا 93 لَيْسَ عَلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فيما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ يُحِبُ‌الْمُحْسِنينَ‌

بر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، گناهى در آنچه (قبل از نزول حكم تحريم) خورده‌اند نيست؛ اگر تقوا پيشه كنند، و ايمان بياورند، و اعمال صالح انجام دهند؛ سپس تقوا پيشه كنند و ايمان آورند؛ سپس تقوا پيشه كنند و نيكى نمايند. وخداوند، نيكوكاران را دوست مى‌دارد.

شأن نزول:

گذشته‌ها گذشته‌

در «تفسير مجمع البيان» و تفسير «طبرى» و تفسير «قرطبى» و بعضى ديگر از تفاسير چنين آمده است: پس از نزول آيه تحريم شراب و قمار، بعضى از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله گفتند: اگر اين دو اين همه گناه دارد پس تكليف برادران مسلمان ما كه پيش از نزول اين آيه از دنيا رفته‌اند و هنوز اين دو را ترك نكرده بودند چه مى‌شود؟

آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت. [2]

[1] «تفسير المنار»، ج 7، ص 50؛ «فى ظلال القرآن»، ج 3، ص 33؛ «سنن نسائى»، ج 8، ص 286؛ «مسند احمد»، ج 1، ص 53؛ «سنن ابى داود»، ج 2، ص 182؛ «سنن ترمذى»، ج 4، ص 320.

[2] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «جامع البيان» (تفسير طبرى)، ج 7، ص 49، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير قرطبى»، ج 6، ص 293، ذيل آيه مورد بحث.