وَ احْفَظُوا أَيْمانَكُمْ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چيزهاى پاكيزه را كه خداوند براى شما حلال كرده است، حرام نكنيد؛ و از حدّ، تجاوز ننمائيد! زيرا خداوند متجاوزان را دوست نمى‌دارد.

و از نعمت‌هاى حلال و پاكيزه‌اى كه خداوند به شما روزى داده است، بخوريد! و از (مخالفت) خداوندى كه به او ايمان داريد، بپرهيزيد!

خداوند شما را به خاطر سوگندهاى بيهوده (و خالى از اراده،) مؤاخذه نمى‌كند؛ ولى در برابر سوگندهائى كه (از روى اراده) محكم كرده‌ايد، مؤاخذه مى‌نمايد، كفاره اين گونه قسم‌ها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهاى معمولى است كه به خانواده خود مى‌دهيد؛ يا لباس پوشاندن بر آن ده نفر؛ و يا آزاد كردن يك برده؛ و كسى كه هيچ كدام از اينها را نيابد، سه روز روزه مى‌گيرد؛ اين، كفاره سوگندهاى شماست به هنگامى كه سوگند ياد مى‌كنيد (و مخالفت مى‌نمائيد). و سوگندهاى خود را حفظ كنيد (و نشكنيد!) خداوند آيات خود را اين چنين براى شما بيان مى‌كند، شايد شكر او را به جا آوريد!

شأن نزول:

سنّت پيامبر و تبعيت از آن‌

در مورد نزول آيات فوق، روايات متعددى نقل شده است، از جمله اين كه:

روزى پيامبر صلى الله عليه و آله درباره رستاخيز و وضع مردم در آن دادگاه بزرگ الهى بياناتى فرمود، اين بيانات مردم را تكان داد و جمعى گريستند.

به دنبال آن جمعى از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله تصميم گرفتند، پاره‌اى از لذائذ و راحتى‌ها را بر خود تحريم كرده و به جاى آن به عبادت پردازند.

امير مؤمنان على عليه السلام سوگند ياد كرد كه شب‌ها كمتر بخوابد و مشغول عبادت باشد.

«بلال» سوگند ياد كرد كه همه روز، روزه باشد.

«عثمان بن مظعون» قسم ياد كرد كه آميزش جنسى را با همسر خويش ترك گويد و به عبادت پردازد.

روزى همسر «عثمان بن مظعون» نزد «عايشه» آمد، او زن جوان و صاحب‌