يعنى: «پيامبر آنها در روز غدير در سرزمين خم به آنها ندا داد، و چه ندادهنده گرانقدرى»!

«فرمود: مولاى شما و پيامبر شما كيست؟ و آنها بدون چشم‌پوشى و اغماض صريحاً پاسخ گفتند»:

«خداى تو مولاى ما است و تو پيامبر مائى و ما از پذيرش ولايت تو سرپيچى نخواهيم كرد».

«پيامبر صلى الله عليه و آله به على عليه السلام گفت: برخيز؛ زيرا من تو را بعد از خودم امام و رهبر انتخاب كردم».

«و سپس فرمود: هر كس من مولا و رهبر اويم اين مرد، مولا و رهبر او است پس شما همه از سر صدق و راستى از او پيروى كنيد».

«در اين هنگام، پيامبر صلى الله عليه و آله عرض كرد: بارالها! دوست او را دوست بدار و با آن كس كه با على دشمنى ورزد دشمن باش ...».

اين بود خلاصه‌اى از حديث معروف غدير كه در كتب دانشمندان اهل تسنن و شيعه آمده است. [1]

(68) قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى‌ شَيْ‌ءٍ حَتَّى تُقيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لَيَزيدَنَّ كَثيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَكُفْراً فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرينَ‌

بگو: «اى اهل كتاب! شما هيچ آئين صحيحى نداريد، مگر اين كه تورات و انجيل و آنچه را

[1] براى آگاهى بيشتر به «بحار الانوار»، ج 37، ص 108 به بعد، أَبْوابُ النُّصُوصِ الدَّالَّةِ عَلَى الْخُصُوصِ عَلى‌ امامَةِ أَمِيْرِ الْمُؤْمِنِيْنَ ...، باب 52: أَخْبارُ الْغَدِيْرِ وَ ما صَدَرَ فِى ذلِكَ الْيَوْمِ ...