شأن نزول:

ارزش هر كس به عمل است‌

در «تفسير مجمع البيان» و تفاسير ديگر چنين آمده است:

مسلمانان و اهل كتاب هر كدام بر ديگرى افتخار مى‌كردند، اهل كتاب مى‌گفتند:

پيامبر ما، قبل از پيامبر شما بوده است، كتاب ما، از كتاب شما سابقه‌دارتر است، و مسلمانان مى‌گفتند:

پيامبر ما، خاتم پيامبران است، و كتابش، آخرين و كامل‌ترين كتب آسمانى است، بنابراين ما بر شما امتياز داريم. [1]

و طبق روايت ديگرى يهود مى‌گفتند: «ما ملت برگزيده‌ايم، و آتش دوزخ جز روزهاى معدودى به ما نخواهد رسيد» (وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ الا أَيَّاماً مَعْدُودَةً). [2]

و مسلمانان مى‌گفتند: ما بهترين امت‌ها هستيم؛ زيرا خداوند درباره ما گفته است: (كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ). [3]

آيه فوق نازل شد و بر اين ادعاها قلم بطلان كشيد، و ارزش هر كس را به اعمالش معرفى كرد. [4]

ا 128 وَ إِنِ امْرَأَةٌ خافَتْ مِنْ بَعْلِها نُشُوزاً أَوْ إِعْراضاً فَلا جُناحَ عَلَيْهِما أَنْ يُصْلِحا بَيْنَهُما صُلْحاً وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ وَ أُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ وَ إِنْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبيراً

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «بحار الانوار»، ج 9، ص 77 و ج 46، ص 176؛ «تفسير قرطبى»، ج 5، ص 396؛ «تفسير ابن كثير»، ج 1، ص 570 و ج 3، ص 222؛ «درّ المنثور»، ج 2، ص 225 و ج 4، ص 349.

[2] بقره، آيه 80.

[3] آل عمران، آيه 110.

[4] «بحار الانوار»، ج 46، ص 176؛ «درّ المنثور»، ج 2، ص 225؛ «جامع البيان»، ج 5، ص 392؛ «تفسير ابن كثير»، ج 1، ص 570.