يكى از برادران شما در خارج از سرزمين حجاز از دنيا رفته است، حاضر شويد تا به پاس خدماتى كه در حق مسلمانان كرده است بر او نماز گذاريم.

بعضى سؤال كردند او كيست؟

فرمود: نجاشى؛ آن گاه به اتفاق مسلمانان به قبرستان بقيع آمد و از دور بر او نماز گذاشت و براى او طلب آمرزش كرد و به ياران خود دستور داد آنها نيز چنين كنند.

بعضى از منافقان گفتند: محمّد صلى الله عليه و آله بر مرد كافرى كه هرگز او را نديده است نماز مى‌گذارد، و حال آن‌كه آئين او را نپذيرفته است، آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت. [1]

از اين روايات استفاده مى‌شود: نجاشى اسلام را به طور كامل پذيرفته بود، اگر چه به آن تظاهر نمى‌كرد.

[1] «اسباب نزول الآيات» واحدى نيشابورى، ص 93؛ «مستدرك الوسائل»، ج 2، ص 275؛ «بحار الانوار»، ج 18، ص 130، و ج 22، ص 64؛ «درّ المنثور»، ج 2، ص 113.