«اذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرآنِ، فَمَنْ جَعَلَهُ امامهُ قادَهُ الَى الْجَنَّةِ، وَ مَنْ تَرَكَهُ خَلْفَهُ ساقَهُ الَى النّارِ

؛ هنگامى كه فتنه‌ها همچون پرده‌هاى شب ظلمانى به شما روى آورد بايد به سايه قرآن پناه بريد، آن كس كه قرآن را پيش روى خود قرار دهد- و از آن پيروى كند- به بهشتش رهبرى كند، و آن كس كه آن را پشتِ سر افكنده به دوزخش مى‌راند».

بر آنها فرياد مى‌زند كه: قرآن را رها نكنيد، اوامر و نواهى آن روشن است، و دستورهايى را كه براى مسأله خلافت بعد از پيامبر (صلى الله عليه وآله) داده آشكار است، پيش‌بينى لازم را براى بعد از رحلتش كرده، و چيزى در پرده ابهام باقى نگذارده است.

4- هشدار به اصحاب و ياران پيامبر (صلى الله عليه وآله)

بانوى اسلام (عليها السلام)، اين فريادگر زمان، به آنها هشدار مى‌دهد كه اگر يادگار بزرگ پيامبر (صلى الله عليه وآله) (قرآن) را رها كنيد و دست به دامان غير آن بزنيد، و افكار ناتوان خود را بر تعليمات اسلام مقدّم داريد، و به بهانه مصلحت انديشى‌ها يا جلوگيرى از فتنه‌ها خود را حاكم بر قرآن بدانيد، نه محكوم فرمان آن، زيان بزرگى دامان شما را خواهد گرفت.

آتش فتنه در جامعه شما هرگز خاموش نخواهد شد، و از آنچه مى‌ترسيد در آن واقع مى‌شويد، روح اسلام از ميان شما رخت بر مى‌بندد و جز قشرى بى‌مغز، و ظاهرى بى‌محتوا چيزى باقى نخواهد ماند.