(فى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ‌اللَّهُ مَرَضاً) [1]

در دلهاى آنها يك نوع بيمارى است، خداوند (به خاطر اعمال زشتشان) بر بيمارى آنان افزوده است.

تهذيب نفس يا جهاد اكبر

در اهميت تهذيب نفس از رذايل اخلاقى همين بس كه آن را «جهاد اكبر» ناميده‌اند، و اين تعبير مأخوذ از حديث معروفى است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم به مجاهدين اصحابش پس از مراجعت از يكى از جنگها فرمود:

«مَرْحَباً بِقَوْمٍ قَضَوُا الْجِهادَ الْاصْغَرَ وَ بَقِيَ عَلَيْهِمُ الْجِهادُ الْاكْبَرُ.

فَقِيلَ: يا رَسُولَ اللَّهِ مَا الْجِهادُ الْاكْبَرُ؟ قالَ: جِهادُ النَّفْسِ» [2]

آفرين بر جمعيتى كه جهاد كوچك را انجام دادند و جهاد اكبر بر آنها باقى مانده است. عرض كردند: جهاد اكبر كدام است؟ فرمود: جهاد و مبارزه با هوسهاى سركش نفسانى.

بدين جهت بعضى از بزرگان اصحاب حديث در كتابهاى خود بحثهاى مربوط به تهذيب اخلاق را در كتاب جهاد عنوان كرده و آن را جزء جهاد دانسته‌اند، و در بعضى از احاديث در ذيل اين روايت اين جمله نيز از آن حضرت نقل شده:

[1]. سوره بقره (2) آيه 10.

[2]. حرّ عاملى، وسائل الشيعه 11/ 123.