پنداشته، تصوّر مى‌كرد بر اساس استنباطهاى ظنّى خود سخن مى‌گويد، فرمود:

«مه ما أجبتك فيه من شيْ‌ء فهو عن رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله، لسنا من أ رأيت في شى‌ء

؛ ساكت باش! آنچه كه من در ارتباط با آن به تو پاسخ گفتم، از رسول خداست و ما از كسانى نيستيم كه به «رأى و اجتهاد شخصى» درباره چيزى نظر دهيم». [1]

1. تاريخ فلسفه سياسى، بهاء الدين پازارگاد، انتشارات زوار، تهران، 1359.

2. تاريخ فلسفه غرب، برتراند راسل، ترجمه نجف دريابندرى، نشر پرواز، تهران، 1365 ش.

3. درآمدى بر حقوق اسلامى، نشر سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انسانى دانشگاهها (سمت)، تهران، چاپ اوّل، 1368 ش.

4. سير حكمت در اروپا، محمّد على فروغى، تهران، چاپ دوم، 1317 ش.

5. فلسفه حقوق، دكتر ناصر كاتوزيان، شركت سهامى انتشار، تهران، چاپ اوّل، 1377 ش.

6. فلسفه عمومى يا مابعد الطبيعه، پل فولكيه، ترجمه دكتر يحيى مهدوى، مؤسّسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1347.

7. كليّات حقوق، دكتر ناصر كاتوزيان، شركت سهامى انتشار، تهران، چاپ اوّل، 1379 ش.

8. الكافى، محمّد بن يعقوب كلينى، دار صعب- دار التعارف، بيروت، چاپ چهارم، 1401 ق.

9. مقدّمه علم حقوق، دكتر ناصر كاتوزيان، انتشارات به‌نشر، تهران، چاپ نهم، 1367 ش.

10. مقدّمه عمومى علم حقوق، دكتر محمّد جعفر جعفرى لنگرودى، كتابخانه گنج دانش، تهران، 1362 ش.

11. النظرية العامة للقانون، مصطفى محمّد الجمال و عبد الحميد محمّد الجمال.

12. نظريّه عمومى حقوق، پل روبيه، پاريس،Sirey ، 1957 م.

[1]. كافى‌، ج 1، ص 58.