5. عراخين (ارزيابى‌ها)؛ ارزيابى اشخاص و اشيايى كه نذر معبد مى‌شوند.

6. تمورا (تبديل)؛ احكام تعويض حيواناتى كه براى قربانى تخصيص داده شده‌اند.

7. كريتوت (انقطاع‌ها)؛ درباره گناهانى كه مجازات انقطاع (كارِت‌) را در پى دارند.

8. معيلا (خيانت)؛ خيانت به مقدّسات و اموال معبد.

9. تاميد (قربانى هميشگى)؛ آداب عبادت روزانه در معبد.

10. ميدوت (ابعاد)؛ درباره نقشه و ابعاد ساختمان و قسمت‌هاى معبد بت هميقداش.

11. قينيم (لانه پرندگان)؛ درباره قربانى‌هايى كه از نوع پرندگان تقديم مى‌شوند.

و) طهاروت (طهارت‌ها)؛ موضوع اين بخش پاكى و ناپاكى شرعى است:

1. كليم (ظروف)؛ درباره پاكى و ناپاكى ظروف و لوازم خانه.

2. اوهالوت (خيمه‌ها)؛ درباره پليدى‌هايى كه از جسد مرده ايجاد مى‌شود.

3. نگاعيم (آفت‌ها)؛ احكام مربوط به آفت برص.

4. پارا (ماده گاو)؛ احكام مربوط به ماده گاو قرمز رنگ.

5. طهاروت (طهارت‌ها)؛ نجاست‌هايى كه تا غروب آفتاب باقى مى‌مانند.

6. ميقوائوت (حوض غسل)؛ درباره حوض‌هاى مورد نياز براى غسل تطهير.

7. نيدا (ناپاكى دوره حيض).

8. مخشيرين (آماده كنندگان)؛ درباره مايعاتى كه اشيا را براى قبول نجاست آماده مى‌كنند. (سفر لاويان، باب 11 از آيه 34 به بعد).

9. زاويم (اشخاصى كه از بيمارى تسلسل بول رنج مى‌برند).

10. طول يوم (غسل كرده در طى روز). احكام مربوط به شخصى كه غسل كرده ولى طهارت تا خورشيد غروب نكند كامل نمى‌شود.

11. يادييم (دست‌ها)؛ درباره پليدى و تطهير دست‌ها.

12. عوقصين (دم ميوه‌ها)؛ درباره دم ميوه‌ها به عنوان هادى پليدى‌ها.

پس از تكميل ميشنا، دانشمندان يهودى به تفسير آن همت گماشتند. اين دانشمندان كه آمورائيم يا شارحان نام گرفته‌اند، پس از تدوين ميشنا (در

[1]. براى آشنايى بيشتر با بخش‌ها و رساله‌هاى ميشنا ر. ك:.

AdinSteinsaltz, TheTalmud, The Esteinsaltz Edition, A Reference Guide, pp. 73- 74.

. نيز: گنجينه‌اى از تلمود، ص 20- 15.