نوشت (به نام انجيل متى) پيش از اناجيل ديگر انتشار يافت، برخى بر آنند كه در سال 38 ميلادى و برخى ديگر مى‌گويند مابين 50 تا 60 تصنيف شد.

(المنجد در بخش اعلام مى‌گويد: او اين كتاب را براى مسيحيان يهودى الاصل فلسطين نگاشت) تقليديان (طرفداران مطالب و احكامى كه در كتاب مقدّس مذكور نيست بلكه دست به دست و سينه به سينه از يوشع بن نون به نسل‌هاى بعدى يهود رسيده است) معتقدند كه وى در «كوش» موعظه نموده، در آنجا به شهادت نايل گرديد و برخى ديگر گمان مى‌برند كه وى در «يهوديّه» به خدمت مشغول بود تا اينكه يهوديان سنگسارش كردند. [1]

مطران‌ها:

«مطران» معرّب «مترپولين» به معناى «سراسقف» است كه از مقامات عاليه روحانى و كليسايى است. [2]

1. قرآن كريم.

2. انجيل لوقا.

3. انجيل متّى.

4. انجيل يوحنّا.

5. بحار الأنوار، علّامه مجلسى، مؤسّسة الوفاء، بيروت، چاپ دوم، 1403 ق.

6. برهان قاطع، محمّد حسين خَلَف تبريزى، مؤسّسه انتشارات امير كبير، تهران.

7. جاهليّت و اسلام، علّامه يحيى نورى.

8. فرهنگ عميد، حسن عميد، مؤسّسه انتشارات امير كبير، تهران.

9. قاموس كتاب مقدّس.

10. مجموعة الشرع الكَنَسى، گردآورى و ترجمه حنانيا الياس كسّاب.

11. مختصر اللاهوت الأدبى، يوحنا پطرس غورى.

12. المنجد، لويس معلوف، انتشارات اسلام.

[1]. قاموس كتاب مقدس‌، ص 262 و 782.

[2]. جاهليّت و اسلام‌، (تأليف علّامه يحيى نورى)، ص 462.