اسم الکتاب : حيله هاى شرعى و چاره جويى هاى صحيح المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 80
بنابراين، روايت صحيح فوق دلالتش بر جواز سفر در ماه مبارك رمضان روشن است.
آرى، بايد اذعان كرد كه اين حديث چنين سفرى را مكروه مىشمرد. علاوه بر اين،
مىتوان به قرينهى اين روايت، ساير احاديثى كه سفر در ماه مبارك را نهى مىكند،
حمل بر كراهت نمود.
3- على بن ابى حمزه از ابو بصير نقل مىكند كه او گفت:
سألت أبا عبد اللّه عليه السّلام عن الخروج إذا دخل شهر رمضان، فقال: لا، إلّا
فيما أخبرك به: خروج إلى مكّة أو غزو في سبيل اللّه، أو مال تخاف هلاكه أو أخ تخاف
هلاكه و انّه ليس أخا من الأب و الامّ» [1].
اين روايت به خاطر وجود على بن ابى حمزه بطائنى در سند آن، ضعيف است. امّا از
جهت دلالت، هر چند ابتداى روايت توهّم نهى از سفر را دارد، ولى با توجّه به ذيل
آن، كه سفر حج را استثنا مىكند، و «حج» در اين روايت مطلق است و شامل حجّ واجب و
مستحب هر دو مىشود، [2] معلوم مىگردد كه آن نهى، نهى تحريمى نيست؛ بلكه به معناى كراهت است.
بنابراين، حديث فوق نيز دلالت بر جواز سفر در ماه مبارك دارد؛ هر چند آن را مكروه
مىشمرد.
4- مرحوم صدوق در كتاب «مقنع» مىگويد:
سئل أبو عبد اللّه عليه السّلام عن الرّجل يخرج يشيّع أخاه مسيرة يومين أو
ثلاثة فقال: إن كان في شهر رمضان فليفطر، قلت: أيّهما أفضل يصوم أو يشيّعه؟ قال:
يشيّعه، إنّ اللّه قد وضع عنه الصّوم إذا شيّعه» [3].
[1]. وسائل الشيعة، جلد 7، ابواب من
يصح منه الصوم، باب 3، حديث 3.
[2]. حركت در ماه مبارك، شايد به خاطر
دورى راه بوده است.
[3]. وسائل الشيعة، جلد 7، ابواب من
يصح منه الصوم، باب 3، حديث 5.
اسم الکتاب : حيله هاى شرعى و چاره جويى هاى صحيح المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 80