مى‌دهد. در روايات متعدّدى- كه شرح آن در مباحث سابق گذشت- به ما دستور داده‌اند كه در امر ازدواج سختگير و محتاط باشيم، چرا كه منشأ توالد (لانّه الفرج و منه الولد)، تناسل و توارث است، و احتياط در اين امور لازم مى‌باشد.

نتيجه اين كه تلقيح نطفه مرد اجنبى با تخمك زن اجنبيّه حرام، و شبيه زناست، و فرزند حاصل از آن همانند فرزند نامشروع است.

اصل دوّم: پدر و مادر فرزند تلقيحى كيست؟

چنانچه در هر يك از صورتهاى پنج‌گانه، يا صور ديگر، بر اثر عمليّات تلقيح- چه صورتهاى مجاز كه گفتيم، يا صور غير مشروعش- فرزندى به وجود آيد متعلّق به صاحبان اصلى نطفه است، و آنها پدر و مادر حقيقى او محسوب مى‌شوند.

بنابراين، احكام مربوط به پدر و فرزند بين اين فرزند و شوهر مادر جانشين، و احكام مادر و فرزند بين مادر جانشين و فرزند تلقيح، جارى نمى‌شود، مگر از جهت محرميّت، كه آن هم به خاطر تطبيق عناوين ديگر فقهى است، نه عنوان پدر يا مادر؛ كه شرح آن در اصل سوّم خواهد آمد.

اصل سوّم: محرميّت با مادر جانشين و شوهرش!

هر چند پدر و مادر اصلى فرزند حاصل از تلقيح، صاحبان نطفه هستند؛ ولى او با مادر جانشين و همسرش نيز محرم است. زيرا مادر جانشين، يعنى زنى كه جنين كامل را در رحم او كاشته‌اند، به منزله‌