انسانى آميخته با ايمان در جهت معنوى و زير بنائى.

در حديثى از امام صادق عليه السلام چنين مى‌خوانيم:

«العلم سبعة و عشرون حرفاً فجميع ما جاءت به الرّسل حرفان، فلم يعرف النّاس حتّى اليوم غير الحرفين، فاذا قام قائمنا اخرج الخمسة و العشرين حرفاً؛ فبثّها فى النّاس و ضمّ اليها الحرفين، حتّى يبثّها سبعة و عشرين حرفاً [1]؛

علم و دانش بيست و هفت حرف (بيست و هفت شعبه و شاخه) است؛ تمام آنچه پيامبران الهى براى مردم آوردند دو حرف بيش نبود، و مردم تا كنون جز آن دو حرف را نشناخته‌اند، امّا هنگامى كه قائم ما قيام كند بيست و پنج حرف (بيست و پنج شاخه و شعبه) ديگر را آشكار مى‌سازد؛ و در ميان مردم منتشر مى‌سازد؛ و دو حرف را به آن ضميمه مى‌كند تا بيست و هفت حرف كامل و منتشر گردد.»

اين حديث بروشنى جهش فوق العاده علمى عصر انقلاب مهدى عليه السلام را مشخّص مى‌سازد كه تحوّلى به ميزان بيش از 12 برابر! نسبت به تمام علوم و دانشهايى كه در عصر همه پيامبران راستين به بشريّت اعطا شد، پيش مى‌آيد؛ و درهاى همه رشته‌ها و همه شاخه‌هاى علوم مفيد و سازنده به روى انسانها گشوده مى‌شود، و راهى را كه بشر طىّ هزاران سال پيموده به ميزان 12 برابر در دوران كوتاهى مى‌پيمايد؛

[1]- بحار الأنوار، ج 52، ص 336.