«انّما سمّى المهدى لانّه يهدى الى امر خفى؛ حتّى انه يبعث الى رجل لا يعلم النّاس له ذنب فيقتله حتّى ان احدهم يتكلّم فى بيته فيخاف ان يشهد عليه الجدار [1]؛

به اين جهت او مهدى ناميده شده است كه به امور مخفى و پنهان هدايت مى‌گردد؛ تا آنجا كه گاه به سراغ كسى مى‌فرستد كه مردم او را بى‌گناه مى‌دانند و او را به قتل مى‌رساند (زيرا از گناه نهايى او همانند قتل نفس كه موجب قصاص مى‌شود آگاه است!) و تا آنجا كه بعضى از مردم هنگامى كه درون خانه خود سخن مى‌گويند مى‌ترسند ديوار بر ضدّ آنها شهادت دهد (و از خلافكاريها و توطئه آنان، حكومت مهدى را با خبر سازد!»

اين حديث نيز گواه بر آن است كه در دوران حكومت او در حالى كه نيكان و پاكان در نهايت آزادى به سر مى‌برند، خلافكاران چنان تحت كنترل هستند كه ممكن است با وسائل پيشرفته‌اى امواج صوتى آنها از ديوار خانه‌هايشان بازگرفته شود و به هنگام لزوم مى‌توان فهميد كه آنها در درون خانه چه گفته‌اند!

اين سخن شايد در يكصد سال پيش جز به عنوان يك معجزه قابل تصوّر نبود، اما امروز كه مى‌بينيم در بسيارى از كشورها چگونگى حركت اتومبيلها را در جادّه‌ها با دستگاه رادار از راه دور و بدون حضور پليس كنترل مى‌كنند؛ و يا مى‌شنويم دانشمندان توانسته‌اند از

[1]- بحار الأنوار، ج 13.