من اگر ناپاك و آلوده‌ام چگونه مى‌توانم منتظر تحوّل و انقلابى باشم كه شعله اوّلش دامان مرا مى‌گيرد!

من اگر ظالم و ستمگرم چگونه ممكن است در انتظار كسى بنشينم كه طعمه شمشيرش خون ستمگران است و من اگر فاسد و نادرستم چگونه مى‌توانم در انتظار نظامى كه افراد فاسد و نادرست در آن هيچ گونه نقشى ندارند، بلكه مطرود و منفور خواهند بود، روزشمارى كنم!

آيا اين انتظار براى تصفيه روح و فكر و شستشوى جسم و جان من از لوث آلودگيها كافى نيست!

ارتشى كه در انتظار جهاد آزاديبخش به سر مى‌برد، حتماً به حالت آماده باش كامل در مى‌آيد؛ سلاحى كه براى چنين ميدان نبردى شايسته است به دست مى‌آورد؛ سلاحهاى موجود را اصلاح مى‌كند؛ سنگرهاى لازم را مى‌سازد؛ آمادگى رزمى نفرات خود را بالا مى‌برد؛ روحيه افراد خود را تقويت مى‌كند؛ و شعله عشق و شوق براى چنان مبارزه‌اى را در دل فرد فرد سربازانش زنده نگه مى‌دارد؛ ارتشى كه داراى چنين آمادگى نيست هرگز در انتظار به سر نمى‌برد و اگر بگويد دروغ مى‌گويد؛ انتظار يك مصلح جهانى به معنى آماده باش كامل فكرى و اخلاقى، مادّى و معنوى، براى اصلاح همه جهان است.

فكر كنيد چنين آماده باشى چقدر سازنده است! اصلاح تمام روى زمين و پايان دادن به همه مظالم و نابسامانيها شوخى نيست! كار ساده‌اى نمى‌تواند باشد! آماده باش براى چنين هدف بزرگى بايد متناسب با آن باشد؛ يعنى بايد به وسعت و عمق آن باشد.