اسم الکتاب : تفسير نمونه المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 20 صفحة : 433
من پاداشى از شما خواستهام كه اين ويژگىها را دارد: مطلقاً چيزى نيست كه نفعش عائد من شود، صددرصد به سود خود شما است، و چيزى است كه راه شما را به سوى خدا هموار مىسازد.
به اين ترتيب، آيا جز مسأله ادامه خط مكتب پيامبر صلى الله عليه و آله به وسيله رهبران الهى و جانشينان معصومش، كه همگى از خاندان او بودهاند، امر ديگرى مىتواند باشد؟ منتها، چون مسأله مودّت، پايه اين ارتباط بوده در اين آيه با صراحت آمده است.
جالب اين كه: غير از آيه مورد بحث در قرآن مجيد، در پانزده مورد ديگر كلمه «القربى» به كار رفته، كه در تمام آنها به معنى خويشاوندان و نزديكان است با اين حال معلوم نيست، چرا بعضى اصرار دارند كه «قربى» منحصراً در اينجا به معنى «تقرب الى اللَّه» بوده باشد، و معنى ظاهر و واضح آن را كه در همه جا در قرآن، در آن به كار رفته است كنار بگذارند؟
اين نكته نيز، قابل توجه است كه در پايان همين آيه مورد بحث، مىافزايد:
«آن كس كه عمل نيكى انجام دهد، بر نيكى عملش مىافزاييم، چرا كه خداوند آمرزنده و شكرگزار است و به اعمال بندگان جزاى مناسب مىدهد» «وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ».
چه حسنهاى از اين برتر، كه انسان خود را هميشه در زير پرچم رهبران الهى قرار دهد، حبّ آنها را در دل گيرد، و خط آنها را ادامه دهد، در فهم كلام الهى، آنجا كه مسائل براى او ابهام پيدا كند، از آنها توضيح بخواهد، عمل آنها را معيار قرار دهد، و آنها را الگو و اسوه خود سازد.
***
رواياتى كه در تفسير اين آيه آمده است
شاهد گوياى ديگر، براى تفسير فوق اين كه روايات فراوانى در منابع اهل
اسم الکتاب : تفسير نمونه المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 20 صفحة : 433