شرايط و قيود خاصّى دارند. ولى باز تكرار مى‌كنيم تا ضرورتى نباشد بايد از اين كار پرهيز كرد.

محور چهارم: ضمان تأديب و اجراى تعزير

اگر شخص نابالغ، كه تحت تأديب قرار مى‌گيرد، بر اثر مجازات رنگ پوست بدنش، سياه، يا سرخ، يا كبود گردد، يا مجروح شود، يا اين كار منتهى به مرگ وى گردد، آيا عامل و مباشر مجازات ضامن خواهد بود؟

مشهور در بين علماى ما ضمان، و معروف در ميان فقهاى اهل سنّت عدم ضمان است!

كلمات فقها

به كلمات چند تن از فقهاى اسلام در اين زمينه توجّه فرماييد:

1- قال ابن قدامة:

و اذا مات من التعزير لم يجب ضمانه و بهذا قال مالك و ابو حنيفة. و قال الشافعى يضمنه ... و ليس على الزوج ضمان الزوجة اذا تلفت من التأديب المشروع فى النشوز و لا على المعلم اذا ادب صبيه الادب المشروع و به قال مالك ... و قال الشافعى و ابو حنيفة يضمن‌ [1]؛

هرگاه مجرم به هنگام تعزير بميرد كسى ضامن خون وى نمى‌باشد، همان گونه كه مالك و ابو حنيفه (دو تن از فقهاى اربعه اهل سنّت) معتقد

[1]. المغنى، جلد 10، صفحه 344.