هر انسان بالغى، چه مرد باشد و چه زن، چنانچه بر غير بالغى افترا ببندد ...، و چنانچه نابالغى چنين كند تأديب مى‌گردد.»

اين روايت از نظر سند ضعيف است.

4- در روايت ابو مريم‌ [1] به نقل از امام صادق عليه السّلام، كه در مباحث سابق گذشت‌ [2]، نيز تأديب غير بالغ به صورت مطلق و بدون تعيين مقدار بيان شده است.

5- ابو بصير در حديث ديگرى از امام صادق عليه السّلام چنين نقل مى‌كند:

«انّ فى كتاب علىّ عليه السّلام اذا اخذ الرّجل مع غلام فى لحاف مجرّدين ضرب الرّجل و ادّب الغلام‌ [3]؛

در كتاب على عليه السّلام آمده است كه هرگاه مرد بالغ و نوجوان نابالغى را به صورت برهنه در بستر واحدى بيابند، بر مرد حدّ شرعى جارى مى‌شود، و نوجوان تأديب مى‌گردد.»

نتيجه اين كه روايات مذكور و روايات مشابه ديگر از جهت مقدار تأديب مطلق است. و اين روايات نشان مى‌دهد كه تأديب حدّ خاصّى ندارد.

محور سوم: مجرى تأديب كيست؟

ولىّ طفل و معلّم و حاكم شرع حق تأديب افراد نابالغ را دارند.

امّا والى و حاكم شرع حق تأديب طفل را به هنگام ارتكاب منكرات‌

[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ الزنا، باب 9، حديث 2.

[2]. روايت مذكور در صفحه 99 بطور كامل نقل شده است.

[3]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ اللواط، باب 3، حديث 7.