آن حضرت دادند، تا بهترين آنها را انتخاب كند. حضرت فرمود: اين كار نوعى قضاوت است، و ظلم و بى‌عدالتى در آن همانند ظلم در ساير قضاوت‌ها مى‌باشد. سپس به آنان فرمود: «ابلغوا معلّمكم ان ضربكم فوق ثلاث ضربات فى الادب اقتصّ منه‌ [1]؛

از قول من به معلّمتان بگوييد كه به هنگام تأديب شاگردانش بيش از سه تازيانه نزند، وگرنه مقدار اضافى قصاص مى‌شود!»

روايت از نظر سند، همان‌گونه كه علّامه مجلسى‌ [2] نيز فرموده، معتبر نمى‌باشد، زيرا سكونى راوى آن است. ولى دلالت آن خوب است، جز اين كه فقط از «معلّم» سخن مى‌گويد.

2- شبيه اين روايت را مرحوم صدوق به اسنادش از سليمان بن داود المنقرى از امير المؤمنين عليه السّلام نقل مى‌كند [3].

حديث دوم نيز ضعيف است؛ زيرا در سندش شخصى به نام قاسم بن محمد الاصفهانى وجود دارد، كه مورد تأييد علماى رجال نمى‌باشد.

نتيجه اين كه، گروه دوم بيش از سه شلّاق را براى تأديب جايز نمى‌داند.

[3- روايات دال بر كمتر از ده عدد]

گروه سوم: رواياتى كه آن را كمتر از ده عدد مى‌داند.

1- مرحوم صدوق رحمه اللّه مى‌گويد:

«قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله لا يحلّ لوال يؤمن باللّه و اليوم الآخر ان يجلد اكثر من عشرة اسواط الّا فى حدّ ... [4]؛

پيامبر گرامى اسلام فرمود: «حاكم اسلامى، كه ايمان به خدا و روز

[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب بقيّة الحدود، باب 8، حديث 2.

[2]. مرآت العقول، جلد 23، صفحه 416.

[3]. من لا يحضره الفقيه، جلد 4، صفحه 51.

[4]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب بقيّة الحدود، باب 10، حديث 2.