برگشتند، «ديه» بر چه كسى واجب است؟

فرمود: به آن يك نفر و همچنين كسانى كه با او همكارى كرده‌اند [1].

8- دو نفر يهودى بر يهودى ديگر شهادت دادند كه او اسلام را پذيرفته است آيا شهادت آن دو مقبول است؟

فرمود: شهادت آنها پذيرفته نيست، زيرا آنها تغيير كلام الهى و شهادت به باطل را مجاز مى‌شمرند.

9- دو شاهد از نصارى در باره يك نفر نصرانى يا مجوسى يا يهودى، شهادت دادند كه اسلام را پذيرفته است آيا شهادتشان قبول مى‌شود؟

فرمود: قبول مى‌شود، زيرا خداوند فرموده است: «وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصارى‌»، نزديكترين دوستان را نسبت به مسلمانان، كسانى مى‌يابى كه مى‌گويند ما نصارى هستيم». [2] 10- كسى دست ديگرى را قطع كرد، چهار نفر شاهد نزد امام حاضر شدند و شهادت دادند كه دستش قطع شده است و در عين حال زناى محصنه كرده است.

امام مى‌خواست او را سنگسار كند ولى قبل از سنگسار شدن از دنيا رفت، حكم او چيست؟

فرمود: كسى كه دست او را قطع كرده است بايد ديه آن را بپردازد، ولى اگر شاهدان شهادت داده بودند كه او به مقدار نصاب دزدى كرده، ديه بر قطع كننده‌

[1] اين در موردى است كه شاهدان گرفتار خطا و اشتباه شده باشند و اگر متعمّد باشند حكم آنها «قصاص» است به شكلى كه در كتاب «قصاص» گفته شده، اين نكته نيز قابل توجّه است كه كسانى كه به خاطر شهادت آنها اقدام به سنگسار كردند مى‌توانند برگردند و آنچه را پرداخته‌اند از آن چهار نفر به طور مساوى بگيرند (براى آگاهى بيشتر به كتاب جواهر، جلد 41، صفحه 225 مراجعه شود و بايد توجه داشت كه آنچه در اين حديث آمده، با آنچه در كتب فقهى مى‌خوانيم كمى تفاوت دارد).

[2] سوره مائده، آيه 82.