و تاريك صدها ميليون كهكشان وجود دارد كه دنيايى كه در سمت ماست با جاذبه آن كهكشانها نگهدارى مى‌شود. تمام دنياى عظيمى كه به نظر ما مى‌رسد و داراى صدها هزار ميليون كهكشان است جز ذرّه كوچك و بى‌مقدار، از يك دنياى عظيمتر نيست و هنوز اطمينان نداريم كه در فراسوى آن دنياى دوّم دنياى ديگرى نباشد. [1] بنا بر اين عوالمى كه براى بشر تاكنون كشف شده، با تمام عظمت خيره كننده و حيرت‌آورى كه دارد، گوشه كوچكى از اين عالم بزرگ است و چه بسا عوالم ششگانه ديگر در آينده نيز بر انسانها روشن شود.

5- چگونگى آگاهى امام (ع) از اين امور

قابل توجّه اين كه امير مؤمنان على (ع) تعبيراتى را كه در بالا، در باره پيدايش جهان هستى دارد، هرگز به صورت يك فرضيّه و احتمال نيست. بلكه با قاطعيّت، همانند كسى كه حاضر و ناظر بوده، از آن سخن مى‌گويد و اين دليل بر آن است كه او علم خود را از خزانه غيب الهى يا از تعليمات پيامبر (ص)- كه آن نيز از مبدأ وحى سرچشمه مى‌گرفت- دريافت داشته و به گفته «ابن ابى الحديد» اينها نشان مى‌دهد كه على (ع) همه علوم را داشته و اين معنى از فضايل و مناقب او بعيد نيست. [2] چگونه چنين نباشد در حالى كه در جاى ديگر خودش مى‌فرمايد: «انّا بطرق السّماء اعلم منّى بطرق الارض، من به راههاى آسمان، از راههاى زمين داناترم». [3]

[1] مجله فضا، شماره 56، فروردين سال 1351.

[2] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، جلد 1، صفحه 80.

[3] نهج البلاغه، خطبه 189.