بى‌نياز گمان مى‌كند و اين حالت گاهى موجب پرخاشگرى و بدزبانى او نسبت به محرومان و مستمندان مى‌شود؛ لذا، مى‌فرمايد بى‌نياز (فقط) خداست.

در حقيقت اوست كه از همه چيز بى‌نياز است و بى‌نيازى بشر در واقع سرابى بيش نيست و نبايد موجب غرور و طغيان و بى‌اعتنايى او نسبت به فقرا گردد؛ بعلاوه، خداوند در برابر ناسپاسى مردم بردبار است، افراد با ايمان نيز بايد چنين باشند!

ونيز ممكن است جمله مزبور اشاره به اين باشد كه خداوند از انفاقهاى شما بى‌نياز است و آنچه انجام مى‌دهيد، به سود خود شما است؛ بنابراين، منّتى بر كسى نداريد بعلاوه، او در برابر خشونتهاى شما بردبار است و در عقوبت عجله نمى‌كند، تا بيدار شويد و خود را اصلاح كنيد. (دقّت كنيد)