الف) آيا جايز است در همان حال جنين بودن- قبل از ولوج روح يا بعد از ولوج روح- وى را از بين برد و جنين را ساقط نمود؟

ب) اگر اين طفل به دنيا آمد و سپس مريض شد، آيا جايز است كه هيچ‌گونه اقدامى در مورد درمان وى انجام نداد تا زودتر بميرد و چه بسا از درد و رنج هم راحت شود؟

جواب: الف) مانند مسأله 1484 است.

ب) خالى از اشكال نيست.

سؤال 1490- بر طبق تشخيص پزشكان، جنينى هست كه اگر در شكم مادر بماند خواهد مرد ولى اگر آن را از شكم مادر خارج نمايند و در دستگاه مخصوص (انكوباتور) بگذارند زنده مى‌ماند و به رشد و حيات خود ادامه مى‌دهد، بفرماييد:

الف) تكليف در اين مورد چيست، آيا مى‌توان بچه را از شكم مادر خارج نمود؟

ب) آيا قبل از ولوج روح و يا بعد از ولوج، حكم فرق مى‌كند آن را هم بيان فرماييد؟

جواب: الف) اگر اين موضوع قطعى باشد نه تنها اشكالى ندارد بلكه اقدام بر آن مطابق احتياط است.

ب) تفاوتى ندارد.

سؤال 1491- در مواردى كه پزشك بايد سقط جنين كند، ديه لازمه بايد توسط چه كسى پرداخت شود؟ آيا حتماً بايد قبلا پزشك شرط كند كه ديه به عهده وى نيست و آيا اين شرط، جهت رفع دين از وى كافى است؟

جواب: احتياط اين است كه طبيب با بيمار يا كسان او شرط كند كه ديه را خودشان بپردازند و الّا خودش بايد عهده‌دار بشود (بنابر احتياط).

سؤال 1492- اگر طبيبى متوجّه شود كه جنين درون شكم مادرى، داراى نقص عضو مى‌باشد كه در صورت اطّلاع دادن به والدين او، احتمال مى‌دهد آنان اقدام‌