اسم الکتاب : اخلاق در قرآن المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 393
گفت: اين گونه عبد صالح (موسى بن جعفر عليه السلام) را يافتم. هنگامى كه توضيح
بيشترى خواستند، گفت: در آن زمان كه آن صحنهها را ديدم حوريان بهشتى به من گفتند:
از بنده صالح خدا دور شو تا ما وارد شويم، ما خدمتكار او هستيم نه تو!
در اين داستان به نمونه ديگرى از نفوذ معنوى امام عليه السلام در كنيزى كه
آمادگى براى پرورش و تربيت روحى داشت برخورد مىكنيم كه تأثير معنوى و هدايت
روحانى پيشواى بزرگى مانند موسى بن جعفر عليه السلام را در دست پروردگان خود به
روشنى بيان مىكند.
***
كوتاه سخن اين كه، در تاريخ پيغمبر
اكرم صلى الله عليه و آله و امامان معصوم عليهم السلام مواردى ديده مىشود كه
افرادى با يك برخورد با آنان، بكلّى دگرگون شدند و تغيير مسير دادند؛ تغييراتى كه
برحسب ظاهر و با اسباب عادى امكان پذير نبوده است. اين نشان مىدهد كه آن انسانهاى
كامل عنايتى در حقّ اين اشخاص كرده و آنان را دگرگون ساختهاند؛ و ما از اين
تصرّف، به نوعى ولايت تكوينى تعبير مىكنيم.
بديهى است اين عنايات، بىحساب نيست و حتماً نقطه قوّتى در شخص مورد عنايت
وجود داشته كه مشمول عنايت پيامبر صلى الله عليه و آله و يا امام معصوم عليه
السلام واقع شدهاند.
***
سخنى از علّامه شهيد مطهّرى
در اينجا رشته سخن را به دست علّامه شهيد، مرحوم مطهّرى، مىسپاريم. او در
كتاب «ولاءها و ولايتها» مىگويد: «اين دو واژه معمولًا در چهار مورد استعمال مىشود: ولاءِ محبّت
(عشق و علاقه به اهل بيت)، و ولاءِ امامت به معنى الگو قرار دادن امامان براى
اعمال و رفتار خويش، و ولاءِ زعامت به معنى حقّ رهبرى اجتماعى و سياسى امامان، و