سؤال 238- چنانچه به بيمارانى كه از درد شديداً رنج مى‌برند مسكّن‌هاى قوى داده شود، دردشان تسكين خواهد يافت، ليكن به احتمال قوى به اين خاطر بعداً دچار عوارض جنين و ناراحتيهايى خواهند شد، تكليف طبيب نسبت به اينگونه بيماران چيست؟

جواب: هرگاه ضررى باشد كه در برابر تسكين درد شديد در ميان عقلا قابل پذيرش باشد اشكالى ندارد. و اگر ضرر مهمّى است كه او را به خطر مى‌اندازد، جايز نيست. و اگر براى خودش ضرر نداشته باشد، بلكه براى جنين ضرر داشته باشد نيز حكم مسأله همين است.

سؤال 239- اگر پزشك به طور قطع تشخيص دهد كه فرزندان بعدى زن و شوهرى، ناقص العضو خواهند شد، بفرماييد:

1. آيا بر طبيب واجب است، در صورت سؤال والدين، واقعيّت را به آنان اطلاع دهد؟

2. آيا در صورت عدم سؤال، بر طبيب واجب است به آنان بگويد، تا از پيدا كردن چنين فرزندانى جلوگيرى نمايند؟ اگر واجب نيست، آيا گفتنش حرام است؟

3. اگر طبيب احتمال دهد كه در صورت اطّلاع والدين از اين مطلب، هر بار كه فرزندى پيدا كنند، اقدام به سقط وى خواهند نمود، در اينجا وظيفه طبيب چيست؟

جواب: 1. واجب نيست، مگر اينكه در سرنوشت آنان اثر مهمّى داشته باشد.

2. در اين گونه موارد اگر مسأله مهمّى است طبيب كتمان نكند.

3. طبيب بايد به وظيفه خود عمل كند، و اگر بيمار عمل خلافى انجام دهد او مسئول نيست؛ منتها طبيب وظيفه خود را در امر به معروف و نهى از منكر انجام دهد.

سؤال 240- اگر مادرى براى سقط بچّه‌اش كارى انجام ندهد، لكن با مراعات‌