سؤال 117- توصيه بيماران به استفاده از موادّ مخدر به عنوان درمان بيمارى چه حكمى دارد؟

جواب: اين كار جايز نيست، مگر به مقدار ضرورت؛ آن هم در جايى كه هيچ راه ديگرى وجود نداشته باشد.

سؤال 118- آيا پزشكان مى‌توانند براى تقويت اسپرم، خوردن اشياى نجس يا حرام (مثل دنبلان) را تجويز كنند؟

جواب: در صورتى كه داروى منحصر به فرد باشد و جايگزينى نداشته باشد اشكالى ندارد.

و) درمان با گياهان دارويى‌

سؤال 119- آيا بيان تأثير خواص داروهاى گياهى جهت معالجه امراض و بيماريها بر اساس روايات و فرمايشات ائمه معصومين عليهم السلام و همچنين ساير كتب داروهاى گياهى مانند طب الرضا عليه السلام، طب الصادق عليه السلام و نسخه عطّار و مانند آن جايز است؟

جواب: در صورتى كه بگويد: «در فلان كتاب چنين نوشته شده است» جايز است.

سؤال 120- در موارد نادرى ديده مى‌شود كه برخى از جوانان متديّن كه تحصيلات پزشكى خود را با موفّقيت پشت سر گذاشته‌اند از معالجه و درمان بر اساس طب جديد خوددارى نموده، و به روش طبّ سنّتى و گياهى عمل مى‌كنند. آيا اين روش درمان براى چنين كسانى كه با استفاده از بودجه بيت المال تحصيل كرده‌اند جايز است؟

جواب: هرگاه روش طبّ قديم را به صورت كلاسيك و به شكل علمى و تجربى خوانده و آموخته باشند مانعى ندارد.