سؤال 395- در بسيارى از بيماريها و اختلالات جسمانى، پزشك دستور انجام راديوگرافى، سى‌تى‌اسكن و مانند آن را مى‌دهد، كه مطمئنّا به خصوص براى برخى افراد مضر است؛ ولى در خيلى از موارد، اين آزمايشات مى‌تواند به تشخيص بيمارى كمك كند. به هر حال، در فرض فوق مسئوليّت پزشك در صورت ايجاد عوارض آزمايشها تا چه حدّى است؟

جواب: از پاسخ‌هاى قبل روشن شد.

4. خسارات ناشى از كوتاهى يا كمبود اطّلاعات پزشك‌

سؤال 396- در علم پزشكى برخى از روشهاى درمانى با گذشت زمان دچار تغييراتى شده، يا به كلّى ارزش خود را از دست مى‌دهد. در صورتى كه پزشك به علّت عدم مطالعه، از اطّلاعات جديد مطّلع نشود، آيا مسئول است؟

جواب: اين مسأله دو حالت دارد: حالت اوّل اين است كه عرف پزشكان، پزشك را در برابر فرا نگرفتن معلومات جديد مقصّر مى‌شناسند، در اين صورت ضامن است. حالت دوم آن است كه فرا گرفتن آن مسائل را وظيفه طبيب نمى‌دانند، بلكه جزء تكامل علم محسوب مى‌شود، در اين صورت مسئول نيست.

سؤال 397- اگر پزشك با توجّه به گستردگى موضوع نداند، يا فراموش كرده باشد كه دارو يا روش تشخيصى وى براى خانمهاى باردار يا شيرده مضر است، مسئوليّت پزشك در صورت ايجاد عارضه در جنين يا مادر در چه حد است؟

جواب: پزشك موظّف است از زنانى كه در معرض باردارى هستند سؤال كند.

و اگر بدون تحقيق داروى مضرّى بدهد مسئول است.

سؤال 398- اگر پزشك از باردارى بيمار سؤال نكند، و وى هم متذكّر نشود، مسئوليّت عوارض احتمالى بر عهده كيست؟

جواب: جواب اين مسأله از آنچه در جواب سؤال قبل گفته شد روشن مى‌شود.