با مطالعه‌اى اجمالى و تفكّر در برخى آيات قرآن مجيد، به نمونه‌هاى فراوانى از رأفت و رحمت اسلامى در اين كتاب آسمانى دست مى‌يابيم، كه به عنوان اصل اساسى معرّفى شده است. به چند نمونه آن توجّه كنيد:

1- نسبت رحمت و خشونت در قرآن‌

در قرآن مجيد يكصد و چهارده سوره وجود دارد، كه صد و سيزده سوره آن با «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم» كه پيام آور رأفت و رحمت و محبّت اسلامى است، شروع شده، و تنها يك سوره بدون‌ «بِسْمِ‌اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم» است‌ [1]، كه آن هم دليل روشنى دارد:

سوره برائت اعلان جنگ و نبرد و بيزارى از دشمنان لجوج و عنود اسلام است كه اميدى به هدايت و اصلاح آنها نيست؛ و روشن است كه به هنگام جنگ با دشمن كينه‌توز، از رحمت و محبّت سخن گفته نمى‌شود.

[1]. جالب اين كه همان يك مورد هم در سوره ديگرى از قرآن مجيد جبران شده، چرا كه در سوره نمل دو بار «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم» تكرار شده است.