و لذا در آيات ديگر در يك جمله بسيار كوتاه و پرمعنى مى‌گويد:

«كما بدانا اول خلق نعيده»؛ [1] «همان گونه كه در آغاز آفريديم باز مى‌گردانيم».

3- گاه قدرت عظيم خدا را در پهنه آفرينش زمين و آسمان، يادآور شده مى‌گويد:

«آيا خدايى كه آسمان‌ها و زمين را آفريد قادر نيست همانند آن را بيافريند؟ آرى او بر اين كار قادر است و او خلق‌كننده آگاه است، هر زمان چيزى را اراده كند به آن فرمان مى‌دهد: موجود باش، آن هم موجود مى‌شود [2]».

كسانى كه در اين مسائل ترديد مى‌كردند افرادى بودند كه فضاى فكرشان از محيط كوچك خانه محقّرشان فراتر نمى‌رفت، وگرنه مى‌دانستند بازگشت مجدد ساده‌تر از آغاز خلقت است، و تجديد حيات مردگان در برابر قدرت خداوندى كه آسمان‌ها و زمين را آفريده مسئله پيچيده‌اى نيست.

4- گاه رستاخيز «انرژى‌ها» را در نظر آنها منعكس كرده، مى‌گويد: «الذى جعل لكم من الشجر الاخضر ناراً فاذا انتم منه توقدون»؛ [3] «ببينيد خداوندى كه از درخت سبز و شجر اخضر، آتش مى‌آفريند قادر است كه انسان‌ها را بعد از مرگ زنده كند».

هنگامى كه در اين تعبير عجيب قرآن دقيق مى‌شويم، و از علوم روز كمك مى‌گيريم علم به ما مى‌گويد: موقعى كه چوب درختى‌

[1]. سوره انبياء، آيه 103

[2]. سوره يس، آيات 81 و 82

[3]. سوره يس، آيه 80