مى‌پردازيم و نشانه‌هاى خدا را در پيشانى تمام موجودات و در دل هر ذره‌اى مشاهده مى‌كنيم هر كدام از اين دو راه، بحث‌هاى طولانى دارد؛ امّا كوشش ما اين است كه در يك گفتار فشرده، هر يك از اين دو راه را اجمالًا مورد بررسى قرار دهيم:

الف- راهى از درون‌

درست به اين چند موضوع بينديشيم:

1- دانشمندان مى‌گويند: هر انسانى را كه فكر كنيد، از هر نژاد و هر طبقه‌اى كه باشد اگر او را به حال خود واگذارند و تعليمات خاصى نبيند و حتى از گفت‌وگوهاى خداپرستان و مادى‌ها عريان شود؛ خود به خود متوجّه نيروى توانا و مقتدرى مى‌شود كه مافوق جهان ماده است و بر تمام جهان حكومت مى‌كند.

او در زواياى قلب و اعماق دل و روان خويش احساس مى‌كند كه ندائى لطيف و پر از مهر و در عين حال رسا و محكم وى را به طرف يك مبدأ بزرگ علم و قدرت كه ما او را خدا مى‌ناميم مى‌خواند.

اين همان نداى فطرت پاك و بى‌آلايش بشر است.

2- ممكن است غوغاى جهان مادى و زندگى روزانه و زرق و برق‌هاى حيات، او را به خود مشغول سازد، و موقتاً از شنيدن اين ندا غافل شود؛ امّا هنگامى كه خود را در برابر مشكلات و گرفتارى‌ها مشاهده مى‌كند؛ هنگامى كه حوادث وحشتناك طبيعى همانند سيل‌ها