كه بعد از عصر ائمه عليهم السلام مى توان به چهار كتاب مهم روايى «كافى» ، «من لا يحضره الفقيه» ، «الاستبصار» و «تهذيب»، اشاره نمودن [1] . از ديگر راههاى حفظ و نگهدارى روايات ، اجازات حديثى يى است كه بعد از زمان ائمه عليهم السلام بين علما معمول بوده است كه در اين مجموعه، برآنيم تا اجازات دو تن از دانشمندان شيعه را كه به اخذ اجازه از اساتيد خود نائل شده اند ، عرضه نماييم ؛ ولى قبل از آوردن اصل اجازات، شرح حال كوتاهى از اين دو دانشمند مى آوريم . ملا محمّد قاسم نراقى مرحوم شيخ آقابزرگ تهرانى در «الكرام البررة» ، ضمن بيان شرح حال وى چنين آورده است : المولى قاسم النراقى الكاشاني ، العالم المعمّر الجليل المجيز للميرزا أبي تراب بن المولى أحمد النطنزي و سبط المولى أحمد النراقي [2] . و در چند صفحه بعد، چنين نگاشته : المولى قاسم الكاشاني العالم المعمّر الجليل النراقي ، كتب اجازة للميرزا أبي تراب بن المولى أحمد النطنزي ، يروي فيها عن المير السيد علي صاحب الرياض و عن الآقا محمّد علي الكرمانشاهاني... [3] . شيخ آقا بزرگ ، بعد از بيان هر دو مطلب، يادآور شده كه هر دو آنها مأخوذ از كتاب «لباب الألقاب» مرحوم ملا حبيب اللّه شريف كاشانى است . ملا حبيب اللّه در كتاب ياد شده ، ضمن شرح حال