زيادتى در دانش و جسم بخشيد». گفتم: «كُشتن، كُشتن را كَم مى‌كند».

خداوند فرمود: «براى شما در قصاص كردن، زندگى است اى خردمندان!».

1087. امام على عليه السلام: اگر آنچه را از زبان پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدم، برايتان بگويم، از نزد من خارج شويد، در حالى كه مى‌گوييد: به راستى كه على، دروغگوترين دروغگويان و بدكارترين بدكاران است. خداوند متعال فرمود: «بلكه دروغ شمرند، آنچه را به علمش احاطه نداشتند».

1088. امام صادق عليه السلام: خداوند، بندگانش را به دو آيه از كتابش اختصاص داده است: بر زبان نياورند، آنچه نمى‌دانند و انكار نكنند، آنچه را نمى‌دانند؛ و خداوند عزّوجلّ فرمود: «آيا از آنان، پيمان كتاب [آسمانى‌] گرفته نشده كه جز به حقّ، نسبت به خدا سخن نگويند»؛ و فرمود: «بلكه دروغ شمردند آنچه را كه به علمش احاطه پيدا نكردند و تأويلش به آنان نرسيد».

ر. ك: ص 289 «دشمنى با دانش و دانشمند».

5/ 3 نادانىِ پسنديده‌

1089. امام على عليه السلام: چه بسا نادانى كه نجاتش در نادانى اوست.

1090. امام على عليه السلام‌- در حكمتهاى منسوب به ايشان-: دو گروه، هر چيزى بر آنان آسان است: دانايى كه پايان كارها را بداند و نادانى كه موقعيت خويش را درك نكند.

1091. امام على عليه السلام‌- در حكمتهاى منسوب به ايشان-: اگر خرد، نُه قسمت باشد، به يك قسمت نادانى نياز دارد تا خردمند به كارها اقدام كند؛ زيرا خردمند، هميشه سهل انگار و مراقب و ترسان است.

1092. امام على عليه السلام: چه بسا نادانى‌يى كه از بردبارى سودمندتر است.

1093. ابراهيم بن محمّد بن عرفه: احمد بن يحيى ثعلب اين شعر را برايم خواند و