اين رواست كه شما به زندگى دنيا به جاى آخرت، خشنود باشيد و به زبونى به جاى عزّت تَن دهيد؟ چون شما را به جهاد با دشمنتان فرا مى‌خوانم، چنان چشمانتان گِرد مى‌شود كه گويا دچار سَكَرات مرگ شده‌ايد و از خود بيهوش شده‌ايد. باب فهم سخنانم بر شما بسته شده است؛ از اين رو، به سرگردانى دچاريد. گويى قلبهايتان چنان آفت زده‌است كه توان انديشيدن نداريد.

709. عبداللَّه بن سلام: خداوند در تورات فرمود: «دلهايى كه بسته دنيا دوستى است، از [شناخت‌] من ناتوان است».

710. الاختصاص: خداوند به داوود عليه السلام فرمود: «اى داوود! از دلهاى وابسته به شهوات دنيايى برحذر باش كه عقل آنان از من در حجاب است».

ر. ك: ص 159 «بى رغبتى به دنيا».

6/ 12 باده نوشى‌

711. امام على عليه السلام: خداوند، ترك باده‌نوشى را به جهت ايمن سازى خرد واجب كرده است.

712. امام رضا عليه السلام: خداوند، شراب را حرام كرد؛ زيرا در آنْ تباهى است و خردِ نوشندگانش را دگرگون سازد، سبب انكار خداوند و افترا بستن به او و پيامبرانش گردد، و موجب ساير تباهى‌ها و كشتار باشد.

6/ 13 مست كننده‌هاى پنجگانه‌

713. امام على عليه السلام: سزاوار است كه خردمند، خود را از مستى مال، مستى قدرت، مستى دانش، مستى مدح و ستايش و مستى جوانى، نگه دارد؛ زيرا هر يك از