مى‌بينم». فرمود: «اى پسرِ غفله! خردمند براى خانه گذرى، اثاث جمع نكند.

ما را خانه امنى است كه بهترين وسيله‌ها را بدان جا منتقل كرده‌ايم و خود نيز به زودى به سوى آن سفر خواهيم كرد».

ر. ك: ص 159 «بى رغبتى به دنيا».

ف: رستگارى‌

419. پيامبر صلى الله عليه و آله: خداوند به كسى خرد را به امانت نسپرد، مگر آنكه روزىِ او را بدان رهايى بخشد.

420. تاريخ كبير: قرة بن هبيره نزد پيامبراكرم آمد و گفت: «ما را خدايانى بود كه به جاى خداوند، پرستيده مى‌شدند. خداوند، تو را برانگيخت. از آن پس، هرچه آنها را خوانديم، اجابت نكردند و هرچه از آنان خواستيم، چيزى نبخشيدند.

به سوى تو آمديم و خداوند ما را هدايت كرد. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «آن‌كس كه از خردْ برخوردار باشد، رستگار شده است». قرّه گفت: «اى رسول خدا! دو قطعه از لباسهايى كه خود پيشتر پوشيده‌اى به من بپوشان». پيامبر صلى الله عليه و آله چنين كرد. پس هنگامى كه در عرفات بود، رسول خدا صلى الله عليه و آله به وى فرمود: «سخنت را تكرار كن» او تكرار كرد. آن‌گاه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «آن‌كس كه از خرد برخوردار باشد، رستگار شده است».

421. امام على عليه السلام: خرد، هدايت كند و رهايى بخشد، و نادانى، گمراه سازد و پست گرداند.

422. امام على عليه السلام: زيادتى خرد، رهايى بخشد.

423. امام على عليه السلام: ميوه خردمندى، عمل براى رستگارى است.

424. امام على عليه السلام‌- در حكمتهاى منسوب به ايشان-: اگر زمام خرد، رها شود و در حبسِ هواهاى نفس يا عادتهاى دينى و يا تعصّب گذشتگان نباشد، صاحبش را به رستگارى رساند.

425. امام على عليه السلام: رأى خردمند، نجاتْ بخش است.