حديث‌

201. امام على عليه السلام:... خداوند، رسولان را در ميان مردم برانگيخت و پيامبران را در پى فرستاد تا پيمان فطرت را به آنان ابلاغ كنند و نعمتهاى فراموش شده الهى را بر آنان گوشزد كنند و با تبليغ و رساندن پيام بر آنان، احتجاج نمايند و گنجينه‌هاى خرد را بر ايشان برملا سازند.

202. امام على عليه السلام‌- در وصف بعثت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله-: خداوند، او را به حقّ برانگيخت تا بر او راهنما باشد و به سوى او هدايت كند. خداوند ما را به وسيله او از گمراهى رهانيد و از نادانى نجات داد.

203. امام على عليه السلام: خداوند متعال، اسلام را تشريع كرد و راههايش را براى روندگان، آسان ساخت، و اركان آن را در برابر دشمنان، استوار ساخت، و آن را وسيله عزّتِ پيروان و صلح و آرامش گروندگانش... و فهم براى انسانهاى زيرك، و يقين براى خردمندانْ قرار داد.

204. امام على عليه السلام:... تا آنكه خداوندِ سبحان، محمّد صلى الله عليه و آله را فرستاده خود كرد تا وعده‌هايش را به ثمر رساند و نبوّت را پايان بخشد؛ در حالى كه براى او از همه پيامبران پيمان گرفته بود. نشانه‌هايش نزد همه انبيا شهرت داشت و ولادت او گرامى بود. در آن روزگار، مردمان، ملّتهايى پراكنده، داراى خواسته‌هاى گوناگون و شيوه‌هاى [دسته‌جات‌] مختلف بودند. برخى، خداوند را به مخلوقات شبيه مى‌كردند و برخى ديگر، منكر خدا بودند و گروهى نيز غير خدا را مى‌پرستيدند. خداوند به واسطه پيامبر صلى الله عليه و آله، آنان را از گمراهى رهانيد و از نادانى نجات داد.

ب: دانش‌

قرآن‌

و اين مَثَلها را براى مردم مى‌زنيم؛ و [لى‌] جز دانشورانْ آنها را درنيابند.

حديث‌

205. پيامبر صلى الله عليه و آله: دانش، مايه زندگى دلهاست از نادانى، و نور چشمان است از