مؤلف در ديباچه از كتاب هاى مئة كلمة (قرن سوم) ، نهج البلاغة (قرن چهارم) ، المفردات راغب اصفهانى (قرن چهارم) ، مقاييس اللغة (قرن چهارم) ، الصحاح جوهرى (قرن چهارم) ، غُرر الحكم ودُرَر الكلم (قرن ششم) ، نثر اللئالي (قرن ششم) ، كشف الغمّةى اِربِلى (قرن هفتم) ، الفصول المهمّةى ابن صباغ (قرن نهم) ، الواحدة [1] والفصاح نام برده است . بجز كتاب اخير (الفصاح) كه براى نگارنده شناخته نشد ، مؤلفان ساير آثار نام برده شده ، از قرن سوم تا قرن نهم مى زيسته اند كه متأخّرترين آن ها مؤلف الفصول المهمّة است . ابن صباغ مالكى ، مؤلف اين اثر ، متولّد 784 است كه به تاريخ 855 قمرى در گذشته است . [2] از آن جا كه قديمى ترين نسخه دستنويسى كه از اين اثر شناسايى شده ، مربوط به قرن يازدهم است ، و متأخّرترين كتابى كه مؤلّف در ديباچه نام برده ، مربوط به قرن نهم است ، مى توان نتيجه گرفت كه مؤلّف در فاصله زمانى قرن نهم تا يازدهم مى زيسته است .

منتخب الجواهر العَلية في الكمات العلوية

مؤلّف ، همچنان كه در ديباچه عنوان نموده ، منتخبى از سخنان حكمت آميز امير مؤمنان عليه السلام را از كتاب غرر الحكم و دُرر الكلم آمِدى ، جمع آورى كرده و نام آن را منتخب الجواهر العلية في الكلمات العلوية نهاده است . تذكر دو نكته در اين جا ضرورى است : 1 . اين كتاب ، منتخبى از غرر الحكم است ، نه تكمله آن ؛