{ بخشاى سلامتى مرا هم در دينهم در دنيا ز لطف خود اى غفّار }

ومسائي جُنّةً من كيد العدى ، ووقايةً من مُرديات الهوى

{ آن گه ز كَرَم ، شام مرا كن سپرىبر من نرسد ز فكر دشمن ، اثرى } { در مهلكه هواى نفسم مگذارمگذار مرا به نفس خود يا دگرى }

إنّك قادر على ما تشاء ، تؤتي الملك من تشاء ، و تنزع الملك ممّن تشاء

{ آنى تو كه بر كلّ ممالك شاهىقدرت دارى بر آنچه آن را خواهى } { شاهنشاهى ببخشى و بستانىبر هر چيزى تو قادرى اللّهى }

وتعزّ من تشاء ، و تذلّ من تشاء

{ اى حشمت مُلك و مُلكدارى از توفيض دو جهان به خَلق سارى از تو } { در اهل وفا عزّت و يارى از توبر اهل جفا ذلّت و خوارى از تو }

بيدك الخير ، إنّك على كلّ شيء قدير

{ اى آن كه تويى بر همه شاهان ، شاهدر دامن توست خير ما يا اللّه } { بر هر چيزى تويى توانا اى دوستاز چشمِ كَرَم نما به اين بنده نگاه }

تولج الليل في النهار ، وتولج النهار في الليل ، وتخرج الحيّ من الميّت ،

وتخرج الميّت من الحيّ ، وترزق من تشاء بغير حساب

{ گاهى شب را در آورى اندر روزگه در شب تار ، روزِ گيتى افروز }