اين جا به توضيح كوتاهى درباره اساتيد و آثار وى بسنده مى كنيم .

اساتيد وى

قطب در عرفان ، شاگرد شيخ على نقى اصطهباناتى و پس از وى ، جانشين او بوده است . ديگر اساتيد وى در علوم رايج عصرش عبارت اند از : 1 ـ شاه محمد دارابى اصطهباناتى (م 1130ق) . 2 ـ ملاّ محمد على شيرازى سكّاكى (م 1135ق) . 3 ـ ملاّ محمد صادق اردستانى (م 1134 ق) . 4 ـ آقا خليل اصفهانى (م 27 رجب 1136 ق) . 5 ـ ميرزا ابراهيم قزوينى (م 1149 ق) . 6 ـ مير محمد تقى خراسانى (م 1138 ق) . 7 ـ سيد هاشم بحرانى(كه بنا به گفته خود قطب الدين، وى را در سال 1129ق، در مسجد كوفه ملاقات كرده و شيفته وى شده است).

شاگردان او

نيريزى ، شاگردان زيادى تربيت نموده كه برجسته ترين آنها آقامحمد بيدآبادى (م 1198 ق) است كه بعد از استادش راه سير