و خدا را بپرستيد و چيزى را شريك او قرار ندهيد و به پدر و مادر و به خويشان و يتيمان و بينوايان و همسايه نزديك و همسايه دور و همنشينِ نزديك و در راه مانده و بردگان خود نيكى كنيد، [و بدانيد] كه خداوند، كسى را كه متكبّر و فخرفروش است، دوست ندارد.

و بندگان [واقعى خداى‌] رحمان كسانى‌اند كه بر [روى‌] زمين با آرامش و فروتنى راه مى‌روند؛ و چون نادانان، آنها را [به گفتار ناروا] طرف خطاب قرار دهند، آنها سلام مى‌گويند.

حديث:

375. امام على عليه السلام‌در سفارش به فرزندان خود، به هنگام احتضار: فرزندان من! با مردم چنان معاشرت كنيد كه اگر شما را نديدند، مشتاق ديدنتان باشند و هرگاه مُرديد، براى شما بگريند.

376. امام على عليه السلام‌در سفارش به پسرش محمّد بن حنفيه: خود را پايبند دوستى با مردم كن، جان خود را بر دشواريهاى مردم، صبورى ده، جان و مالت را براى دوستت، عطا كن، و حضورت را براى آشنايانت، گشاده‌رويى و دوستى‌ات را براى عموم مردم، و عدالت و انصافت را براى دشمنت ببخش، و دين و ناموس خود را از هر كس دريغ دار كه اين كار، براى دين و دنيايت ايمنى‌بخش‌تر است.

377. امام على عليه السلام: بهترين چيزى كه مردم با آن، دلهاى دوستانشان را به دست مى‌آورند و كينه‌ها را از دلهاى دشمنانشان مى‌زدايند، خوشرويى به هنگام ديدارشان است، پرسش حالشان در هنگام‌

نبودشان، و گشاده‌رويى در حضورشان.