عصر خويش بودند . پس بزرگ تر ، منوچهر خان تركمان ، از شاگردان ملاّ محمدتقى مجلسى اوّل و داراى اجازه از وى به سال 1062ق ، است . پسر كوچك تر ، شيخ محمّدعلى ، پدر شيخ محمدكاظم تركمانى (م اوايل ق 12) بوده كه كتاب سبعه سماويه عمويش شيخ على قلى را در سال 1070ق استنساخ كرده و بر آن ، حواشى نوشته و به سال 1075ق ، وقف كرده است . [1] شيخ على قلى خان ، فنون ادب و مقدّمات علوم را در حوزه علميه اصفهان آموخت ، دانش فقه و علم الحديث را در محضر ملاّ محمدتقى مجلسى اوّل ، و حكمت و فلسفه و عرفان را نزد آقا حسين خوانسارى و ملاّ شمسا گيلانى فراگرفت و در اكثر علوم متداول زمان خويش ، تبحّر بسيار داشت . از وى آثار بسيارى در فنون و علوم مختلف اسلامى به يادگار مانده است كه از مهم ترين آنها تأليفات زير را مى توان نام برد : احياء حكمت ، [2] الإيمان الكامل ، [3] التعليقات على شرح الإشارات ، [4] سبعه سماويه ، [5] شرح أثولوجيا ، [6]
[1] طبقات أعلام الشيعة (ق11) ، ص410 ـ 411 ؛ فهرست هزار و پانصد نسخه خطى (اهدايى رهبرى به كتاب خانه آستان قدس رضوى) ، رضا استادى ، ص290 .[2] الذريعة ، ج1 ، ص38 .[3] همان ، ج2 ، ص514 .[4] همان ، ج4 ، ص225 .[5] همان (مستدركات) ، ج26 ، ص307 .[6] الذريعة ، ج1 ، ص2 و ج13 ، ص63 و ج26 ، ص308 .