{ ز معدن كَرَمش يافت گوهر مقصودز درگهش گهرافشان كسى كه سائل شد } { كسى كه در نظر زمره غلامانش قبول يافت به هر دو سراىْ مُقبِل شد } { يقين كه داشته در سر ، نشانه اقبالبه سجده در او هر سرى كه قابل شد } { دلم چو مرغ جفا ديده ، نيمْ بسمل بودبه خاك درگه او تا رسيد ، بسمل شد } { به سان گَرد فكندم به درگهش خود راز گَرد ره درآن روضه ام چو منزل شد } { غبار درگه او خواستم به ديده كنموليك چون كنم از آب ديده ام گل شد } { چه روضه است كه در پيش رفعتش هرشبفلك زمين ، مه ومشترى مشاعل شد؟! } { چه درگه است كه در پيشگاه حشمت اوسپهر ، خاك ومَه وانجُمش اَرامِل شد؟! } { چو ماه يافت قبول غلامى اش جوزابه گردنش پى دفع قضا حمايل شد } { دل پرآتشم از چاك سينه شد ظاهرچو احتياج به قنديل وشمع محافل شد } { شها به راه تو هركس كه قلب شد لقبشميان خلق ، ابوجهل وار جاهل شد }