هستند كه دربرگيرنده احاديثى همچون : حديث اخوّت ، نصرت ، ولايت ، وصايت ، منزلت ، ثَقَلين ، سفينه ، غدير و . . .اند . برخى ديگر ، شامل احاديثى درباره فضايل نفسانى و كمالات روحى آن حضرت هستند ، كه مشتمل اند بر احاديثى در زمينه : چگونگى خلقتِ حضرت ، يگانگى نور ايشان با نور پيامبر صلى الله عليه و آله ، عصمت وطهارت او ، سبقت او به اسلام ، هجرت آن حضرت ، عشق ورزيدن ملائك به ايشان ، وجوب محبّت ورزيدن به او و دشمنى با دشمنانش ، و روايات درباره كمالات نفسانى او از جمله عبادات و خوفش از خدا ، سخاوتش ، ايثارش و حُسن خُلقش است . برخى تأليفات نيز در مورد رفتار و سيره او نسبت به خانواده و افراد اجتماع است كه آشنايى با اين دسته از آثار ، نه تنها بر امّت اسلامى ، بلكه بر تمامى ملل و مذاهب ، ضرورى است . كتاب حاضر ، شامل هر سه دسته احاديث يادشده است . در اين كتاب ، آيات و اخبار صريح در شأن امام على عليه السلام و فضايل و مناقب او ، و برترى اش بر ديگران ، گرد آمده اند و مؤلّف ، تمام كوشش خود را در باب جمع آورى احاديث اين باب از كتب فريقين نموده است و با ديد انصاف مى توان به اين امر پى برد . مؤلف نويسنده اين اثر ، شيخ فخرالدين بن محمدعلى طريحى نجفى (متولد 979 و متوفاى 1085ق) است . اثر مشهور طريحى ، كتاب مجمع البحرين است و شرح حالش در مصادر متعدد ، مندرج است و نيازى به تكرار آن در اين جا نيست . {-1-}