قبيله‌هاى سعد و رَباب به عهده او بود.

جاريه، سخنورى چيره‌دست بود. گفتگوهاى او در كشاكش جنگ صِفّين و سخنرانى دليرانه او در كاخ معاويه، و سخنان كوبنده و استوارش در دفاع از مولا على عليه السلام، گواهى است بر بلاغت و زبان‌آورى او.

هنگامى كه اهالى نَجرانْ مرتد شدند، على بن ابى طالب عليه السلام، او را به سوى آنان فرستاد. پس از جنگ نهروان، غارتگرى‌ها و هجوم‌هاى ستمگرانه معاويه در اطراف سرزمين عراق، آغاز شد. معاويه، عبد اللّه بن عامر حَضْرَمى را به بصره فرستاد تا براى او بيعت گيرد. ابن حضرمى چنين كرد و بر شهر، مسلّط شد.

امام عليه السلام، ابتدا اعيَن بن ضبيعه را براى خاموش كردن فتنه ابن حضرمى به بصره گسيل داشت كه شبانه در بستر به شهادت رسيد. پس از آن، جاريه را به بصره فرستاد و او با تدبير، دقّت و شجاعت، بر شهر، مسلّط شد و امام عليه السلام، او را ستود.

على عليه السلام در آخرين روزهاى حيات خود، جاريه را براى خاموش ساختن فتنه‌گرى‌هاى بُسر بن ارْطات كه در تيره‌جانى و زشت‌خويى بى‌بديل بود به سوى وى گسيل داشت. جاريه در مأموريت بود كه على عليه السلام به شهادت رسيد. جاريه، استوار گام و با شناخت ژرف از حق، از مردم مكّه و مدينه براى امام حسن عليه السلام بيعت گرفت.

او جانى منوّر و روحى بزرگ داشت و از بيان حق، هرگز نمى‌هراسيد. چنين بود كه پس از صلح امام حسن عليه السلام نيز در حضور معاويه، از على عليه السلام دفاع كرد و بر استوارى در موضع خود، تأكيد كرد.

جاريه بعد از به خلافت رسيدنِ يزيد، زندگى را بدرود گفت.

3/ 8

جعفر بن ابى طالب‌

جعفر پسر عموى پيامبر صلى الله عليه و آله و برادر تنىِ على بن ابى طالب عليه السلام است. وى، ده سال از امام على عليه السلام بزرگ‌تر بود و اندكى پس از اسلام آوردن على عليه السلام، مسلمان شد.