توجيه است.[1]

مراحل زندگى از نگاه قرآن‌

قرآن كريم، مراحل زندگى انسان را از نظر توانمندى به سه دوره، تقسيم كرده است:

«اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَ شَيْبَةً يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ.[2]

خدا، همان كسى است كه شما را آفريد، درحالى‌كه ناتوان بوديد. آن‌گاه، پس از ناتوانى قوت بخشيد و سپس، بعد از توانمندى، ناتوانى [و پيرى‌] قرار داد. او هر چه بخواهد، مى‌آفريند، و هم اوست داناى توانا».

دوران‌هاى سه‌گانه زندگى، در آيه‌اى ديگر، چنين آمده است:

«ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخاً.[3]

سپس شما را به صورت نوزادى [از شكم مادر] بيرون مى‌فرستد، تا به كمال نيرومندى خود برسيد، سپس تا پير شويد».

دوران جوانى، همان دوران قوّت و كمال نيرومندى است و تا هر زمان كه توانمندى انسان تداوم داشته باشد، جوان خواهد بود.

نكته ظريفى كه در اين‌جا قابل تأمّل است، اين كه اسلام، در رهنمودهاى حكيمانه خود، رمز تداوم جوانىِ جان و انديشه را در چهارده قرن پيش به جامعه بشر، عرضه كرده است.

رمز تداوم جوانىِ جان‌

يكى از برجسته‌ترين آثار جوانى، شادابى و نشاط است. از نظر اسلام، باورهاى صحيح و كردارهاى نيك، رمز تداوم نشاط و شادابى جوانى است. از اين رو، امام‌

[1] ر. ك: لغت‌نامه دهخدا، واژه‌هاى« شاب» و« كهل».

[2] روم، آيه 54.

[3] غافر، آيه 67.