10/ 5 جايگاه اجابت دعا

394. الأمالى، مفيد به سندش، از امام حسين عليه السلام: پدرم اميرمؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام برايم نقل كرد كه پيامبر خدا فرمود: «هر كس فريضه‌اى را ادا كند، نزد خدا يك دعاى مستجاب دارد».

395. التوحيد به سندش، از امام حسين عليه السلام: على عليه السلام فرمود: يك شب پيش از جنگ بدر، خضر عليه السلام را در خواب ديدم و به او گفتم: «به من چيزى بياموز كه بدان عليه دشمنان يارى شوم.

گفت: بگو: «يا هو، يا من لا هو إلّا هو؛ اى او، اى كه جز او، كسى نيست!».

پس چون صبح شد، آن را به پيامبر خدا گفتم. به من فرمود: «اى على! اسمِ اعظم را آموخته‌اى».

پس روز بدر، اين اسم بر زبانم جارى بود.

امير مؤمنان، سوره‌ «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را قرائت كرد و چون فارغ شد، گفت: «اى او، اى كه جز او كسى نيست! مرا بيامرز و بر گروه كافران، يارى ده».

على عليه السلام در جنگ صِفّين، همين را مى‌گفت و يورش مى‌بُرد. پس عمّار ياسر، به ايشان گفت: اى امير مؤمنان! اين كنايه‌ها چه معنايى دارد؟

فرمود: «اسمِ اعظم خداست و ستون يگانگى شمردنش؛ خدايى كه جز او، خدايى نيست».

سپس، آيه «خداوند، گواهى مى‌دهد كه اوست و جز او خدايى نيست» و نيز آخر سوره حشر را قرائت كرد. آن‌گاه، فرود آمد و پيش از ظهر، چهار ركعت نماز خواند.

امير مؤمنان فرمود: «اللّه، يعنى معبودى كه خلق در او سرگردان‌اند و به او

پناه مى‌بَرَند و خداوند، همان پوشيده از دست‌رسِ ديده‌ها و در پرده از وهم‌ها و خطورات ذهن است».