9/ 5 ستيز با ستم و تجاوز

263. تاريخ الطبرى‌ از امام حسين عليه السلام (از سخنانش با ياران حرّ بن يزيد): اى مردم! اگر تقوا بورزيد و حق را براى اهلش به رسميت بشناسيد، اين، خدا را بهتر خشنود مى‌كند. ما اهل بيت، به سرپرستى اين امر (حكومت) بر شما از اين مدّعيان كه حقّى ندارند و ميانِ شما با ستم و تجاوز، رفتار مى‌كنند، سزاوارتريم. اگر ما را خوش نداريد و حقّ ما را نمى‌شناسيد و نظرتان غير از آن چيزى است كه نوشته‌ها و فرستادگان شما به من رساندند، باز مى‌گردم.

264. تاريخ الطبرى‌ به نقل از عقبة بن ابى عيزار: امام حسين عليه السلام براى ياران خود و ياران حُر در بيضه،[1] خطبه خواند و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: «اى مردم! پيامبر خدا فرمود:" هر كس فرمان‌رواى ستمكارى را ببيند كه حرمت‌هاى الهى را حلال مى‌شِمُرَد و پيمان خدا را مى‌شكند و با سنّت پيامبر خدا مخالفت مى‌كند و ميان بندگان خدا با گناه و تجاوز عمل مى‌كند، ولى با عمل و گفتار، بر او نياشوبد، بر خداوند است كه او را به همان جايى درآورد كه آن ستمكار را مى‌بَرَد".

هان! اينان به طاعت شيطان چسبيدند و طاعت خداى رحمان را وا نهادند و فساد را آشكار و حدود الهى را تعطيل كردند و اموال عمومى را براى خود برداشتند و حرام خدا را حلال و حلال او را حرام شمردند و من، سزاوارترين كسى هستم كه برآشوبد. نامه‌هايتان به من رسيد و فرستادگان شما بيعتتان را به من عرضه كردند كه مرا تسليم [دشمن‌] نمى‌كنيد و وا نمى‌نهيد. پس اگر بيعتتان را به پايان برسانيد، به راه هدايت رسيده‌ايد. من حسينم، پسر على و فاطمه، دختر پيامبر خدا. خودم در كنار شمايم و خانواده‌ام با خانواده‌هاى شما هستند و در من، الگويى براى شما هست.

اگر چنين نكنيد و عهدتان را بشكنيد و بيعتم را از گردن خود برداريد كه به جانم سوگند، اين از شما دور نيست كه آن را با پدر و مادر و پسرعمويم، مسلم، كرديد و فريب‌خورده كسى است كه فريب [حمايت‌] شما را بخورد، پس به نصيب خود نرسيده‌ايد و آن را تباه نموده‌ايد و هر كس پيمان بشكند، به زيانِ خود شكسته است. به زودى خداوند، مرا از شما بى‌نياز مى‌كند. و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته!».

[1] بيضه، نام آب‌گاهى ميان واقصه و عذيب است كه به چاه بنى يربوع، متّصل است.