فصل پنجم: آخرت‌

5/ 1 ياد آخرت‌

84. إرشاد القلوب: امام حسين عليه السلام فرمود: «اى آدمى‌زاده! بينديش و بگو: كجايند پادشاهان دنيا و صاحبان آن، كه آبادش كردند و در آن، جوى‌ها كَندند و درخت‌ها نشاندند و شهرها ساختند؟! از آن، دلگيرانه جدا شدند و به قومى ديگرش وا نهادند و ما نيز به زودى به آنها ملحق مى‌شويم.

اى آدمى‌زاده! بر خاك افتادن (مُردن) خود را به ياد داشته باش و نيز خوابيدنت در قبر و ايستادنت را در پيشگاه خدا. اعضاى بدنت، در روزى كه گام‌ها در آن مى‌لغزند، عليه تو گواهى مى‌دهند و جان‌ها به گلو مى‌رسند و چهره‌هايى سفيد مى‌شوند و چهره‌هايى سياه، و درون‌ها آشكار مى‌شوند و ترازوى عدالت، به ميان آورده مى‌شود.

اى آدمى‌زاده! بر خاك افتادن پدران و پسرانت را به ياد داشته باش كه چگونه بودند و به كجا درآمدند، كه تو هم به زودى در همان جا جاى مى‌گيرى و عبرتى براى عبرت گيرنده مى‌شوى».

سپس، اين شعر را خواند:

«كجايند پادشاهانى كه دنيا از حفظ كردنشان خوددارى كرد

تا اين كه ساقى دنيا، جرعه مرگ به آنان نوشانيد؟

آن شهرهاى بى‌سكنه در كرانه‌ها

دوباره ويران شدند و سازنده‌هايشان، طعم مرگ را چشيدند.

مال‌هايمان را براى وارثان، گِرد مى‌آوريم‌

و خانه‌هايمان را براى خراب شدن به دست روزگار مى‌سازيم».